انواع وصیت نامه
وصیت در لغت از ریشه ‘وصی’ و به معنای عهد، فرمان دادن و سفارش كردن است.
در اصطلاح حقوق وصیت عملی حقوقی است كه به موجب آن، شخص به طور مستقیم یا در نتیجه تسلیط (گماشتن) دیگران در اموال یا حقوق خود برای بعد از فوت تصرف میكند.
هر فردی چنانچه بخواهد از اجرایی شدن وصیت نامه خود پس از مرگ مطمئن شود میبایست شرایط و تشریفات قانونی تنظیم وصیتنامه را رعایت کند. اطلاع نداشتن از تشریفات قانونی و یا رعایت نكردن آن در تنظیم وصیتنامه، موجب تنش و اختلاف در خانواده وراث شده و بر حجم پروندههای دادگستری نیز میافزاید.
انواع وصیت نامه طبق قانون امور حسبى سه نوع است:
وصیتنامه خودنوشت،
وصیتنامه رسمى،
وصیتنامه سرى.
وصیت نامه خودنوشت
وصیتنامه خودنوشت، وصیتى است که وصیتکننده به خط خود مىنویسد و بدین اعتبار وصیتنامه مزبور را خودنوشت نامیدهاند.
به موجب ماده 287 قانون امور حسبى وصیتنامه خودنوشت در صورتى معتبر است که تمام آن به خط وصیتکننده نوشته شده و داراى تاریخ روز، ماه و سال به خط وصیت کننده بوده و به امضاى وی رسیده باشد.
فرقى نمىکند که خط وصیتنامه فارسى باشد یا لاتین، به هر زبانى که باشد، امضاى وصیتکننده در وصیتنامه ممکن است قبل از تاریخ یا بعد از تاریخ درج شود.
وصیت رسمی
در وصیت نامه رسمى ترتیب تنظیم و اعتبار آن به نحوى است که بیشتر براى اسناد تنظیم شده در دفاتر اسناد رسمى مقرر شده است و از نظر رسمیت و اعتبار از 2 نوع دیگر بالاتر و بهتر است و اگر کسى وصیت خود را به طور رسمى تنظیم کند، دیگر هیچ خدشهاى به آن وارد نیست و هیچ کدام از ورثه بعد از فوت وصیتکننده نمىتواند ایرادى به آن وارد کند.
وصیت سری
وصیتنامه سرى ممکن است به خط وصیت کننده و یا به خط دیگرى نوشته شده باشد ولى در هر صورت باید به امضاى وصیتکننده برسد و به ترتیبى که براى امانت اسناد در قانون ثبت اسناد مقرر شده در اداره ثبت حوزه اقامتگاه وصیت کننده یا محل دیگرى که در آئیننامه وزارت دادگسترى تعیین مىشود، امانت گذاشته میشود؛ طبق قانون امور حسبى کسى که سواد نداشته باشد نمىتواند به طور سرى وصیت کند.
وصیتنامه طبق قانون مدنی دو نوع است:
وصیتنامه عهدی،
وصیتنامه تملیکی.
وصیت عهدی
این وصیت عبارت است از اینکه شخصی یک یا چند نفر را برای انجام امر یا اموری یا تصرفات دیگری مأمور کند.
به عنوان مثال شخصی را وصی میکند تا بعد از مرگش، بدهیهای او را پرداخت کند.
در وصیت عهدی شخصی که به موجب وصیت، به عنوان ولی بر صغیر یا بر کارهای دیگر انتخاب شده است را وصی میگویند.
وصیت تملیکی
وصیت تملیکی عبارت است از اینکه کسی عین یا منفعتی از مال خود را برای زمان بعد از فوتش به دیگری به صورت رایگان میبخشد، با این نوع وصیت، شخص میتواند تا حدودی تکلیف اموال خود را معین کند و به عنوان مثال، در مواردی اموال خود را برای استفاده در امور خیریه، تملیک کند.
در وصیت تملیکی، پس از فوت فرد، اموال به نام دیگری تملیک میشود؛ بنابراین قبول آن قبل از فوت موصی موثر نیست. موصی میتواند از وصیت خود رجوع کند اگر فرد، موصیبه (مال مورد وصیت) را قبض کرده باشد.
شرایط موصی به(مال مورد وصیت)
☘آنچه وصیت میشود ارزش مالی و منفعت عقلایی داشته باشد و غیرمشروع نباشد بنابراین وصیت در موضوعاتی مانند مواد مخدر و مشروبات الكلی باطل است.
☘ مال مورد وصیت قابلیت معامله و نقل و انتقال داشته باشد، براین اساس اموال عمومی و موقوفه نمیتوانند مورد وصیت قرار گیرند.
☘ آنچه وصیت میشود در مالكیت وصیتكننده باشد بنابراین وصیت بر مال غیر باطل است.